Fryzury i dodatki

W epoce renesansu ubiór danego człowieka nigdy nie mógł być przypadkowy. Zawsze musiał odpowiednio odzwierciedlać jego status społeczny, który można było określić między innymi po wielkości nakrycia głowy czy długości szaty. Ubiór bogaczy wywodzących się z tamtych czasów zwykle charakteryzował się mnogością dodatków. Początkowo obowiązkowa fryzura damy musiała zawierać w sobie wałki ze złocistych włosów.

W celu uzyskania odpowiedniego koloru często stosowano ziołowe płukanki, specjalne farby lub po prostu wystawiano włosy na słońce. Ważnym elementem fryzury był toczek lub siatka przyozdobiona nieodzownymi, modnymi perłami. Później coraz bardziej popularne stawało się noszenie peruk. Modna fryzura była wzbogacana klejnotami lub wstążkami, i zaczesywana na dość znaczną wysokość.

W dobrym tonie było posiadanie wysokiego czoła, więc niektóre kobiety goliły sobie włosy z przodu głowy, by optycznie wyszczuplić twarz. Zamożne, strojnie ubierające się kobiety nadzwyczaj chętnie sięgały po różnoraką biżuterię. Wśród klejnotów ogromnym powodzeniem cieszyły się wszechobecne perły. W złotych oprawach często pojawiały się także rubiny oraz inne szlachetne kamienie.